Oyma ya da kabartma yöntemi ile ağaca şekil verme şeklinde tanımlanan naht sanatı, Selçuklu döneminde gelişip, Klasik sanatlarımız arasında yerini almıştır.

Tarihimizde naht sanatı; Selçuklu döneminde, mihrap, cami kapısı ve mimari eserlerde yerini alırken, Osmanlı döneminde bunların yanı sıra daha da sadeleşerek , sehba, sandık, rahle, Kur'an muhafazası gibi günlük hayatımızda kullanılan eşyalar üzerinede uygulanarak en belirgin şekli ile kendini göstermiştir.

Oyma sanatında kullanılan başlıca ağaç türleri, ceviz, ıhlamur, abanoz, sedir ve gül ağacıdır.